در گذشته عشایر خراسان و ترکمن از این گره در تزئینات چادر هایشان استفاده می کردند و معتقد بودند شگون دارد. این گره در زندگی شهری در آویزهای گلابتون دوزی پرده ها و کیسه های پول و … کاربرد داشته است.

این گره نماد هستی، جهان و آنچه در محیط اطراف مشاهده می شود با این فلسفه که همه عناصر در جهان هستی زنجیرواربهم پیوند دارند و جدایی ناپذیرند.سرشت جهان آنچنان پیچیده و درهم است که نمی توان برای آن آغاز و پایان تصور کرد به همین دلیل ابتدا و انتهای این گره مشخص نیست. این گره توسط بانوان روستای سه قلعه منطقه سرایان به کمک آوای طبیعت پایدار و با حمایت سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری و دفتر فائو در سال 1395 طی پروژه بازآفرینی صنایع دستی برای حفاظت از منابع طبیعی از روی نمونه قدیمی آن در بقچه های مادربزرگ ها در سرایان خراسان جنوبی بازآفرینی شده است.

نمونه های اصلی آن طی مطالعات میدانی در بقچه های قدیمی مادربزرگ های این روستا و روستاهای مجاور مشاهده شده است.