این عرسک نمایانگر پوشش محلی مردم منطقه سیستان است و با پارچه، زیورآلات و سایر امکانات بومی ساخته میشود. آرایش صورت ومو براساس هویت منطقه و دوخت سنتی لباس «سیاه دوزی» سیستان است که پیشینه کهنی دارد و پس از سال ها فراموشی، دوباره در لباس عروسک های بومی منطقه احیا و بازآفرینی شده است. این عروسک ها همچون سایر صنایع دستی تولید شده در پروژه های «هنر بومی برای منابع طبیعی» با ایجاد معیشت برای جامعه محلی وابستگی آن ها را به منابع طبیعی می کاهد و به حفاظت از آن و بالا بردن تاب آوری مردم جهت تداوم زیستن در منطقه کمک میکند. با اینکه لعبتک ها زاییده ذهن سازنده اند ولی چون بیانگر هویت مردم سیستان هستند، ارزش ویژه ای دارند.
هنوز نظری ارسال نشده است